Ongeveer de dag na ik mijn nieuwe site lanceerde werd ik jammer genoeg ziek. Het begon met eenvoudige keelpijn maar die werd al snel redelijk ondragelijk. Mijn klieren zwollen op en eten werd ongeveer onmogelijk. Slechte timing natuurlijk als je net in Canada zit, maar gelukkig hebben ze ook hier dokters ;)
De dokter dacht gewoon aan een zware keelontsteking en schreef me antibiotica en pijnstillers voor. Jammer genoeg deden die helemaal niks, en ook na een paar dagen leek de antibiotica helemaal niet aan te slaan.
Opnieuw op zoek naar een dokter dus, deze keer kreeg ik een andere dokter, die dacht aan klierkoorts vermits mijn klieren zo gezwollen waren en ik ook redelijk moe/zwak was. En na een paar dagen wachten op de uitslag van de bloedtest leek dit dus ook te kloppen. Niet echt positief nieuws vermits ik thuis mijn broer en moeder met klierkoorts wel een behoorlijk lange tijd thuis heb weten zitten.. Gelukkig zijn er ook mensen die er nauwelijks last van hebben!
Gelukkig ging na enkele dagen na het 2de doktersbezoek de pijn over en kon ik dus terug degelijk beginnen eten! Ik voelde me nog steeds nogal slap dus bleef nog enkele dagen thuis van school. Maar na een 3-tal dagen eten leek ik terug goed op kracht te komen en kon ik dus terug naar school.
De benen voelden wel steeds zwaar aan, maar echt moe, dat ik nood aan slaap had, was ik niet. Nog enkele dagen later met veel eten, waardoor de kilo's die ik tijdens dat 'dieet' was kwijt gespeeld er terug bij kwamen ging het vermoeide gevoel ook uit de benen. Aan lopen dacht ik nog niet echt, maar doordat ik me de volgende week echt volledig normaal voelde en alles wat ik daarvoor deed perfect kon doen heb ik sinds dit weekend de loopschoenen toch maar weer aangetrokken. Uiteraard doe ik het voorlopig zeer rustig aan vermits ik toch 3 weken niets heb kunnen doen en de klierkoorts, ook al voel ik hem niet, toch wel nog in mijn bloed zal zitten. De eerste loopjes gingen in ieder geval heel vlot, geen vermoeid gevoel, niet extra moe achteraf, enkel positief gevoel. Nu zal het dus 3 weken rustig aan de conditie weer opbouwen worden.
Het begin van het zomerseizoen is hierdoor natuurlijk een vraagteken, maar ergens hoop ik toch op het PK al op de piste te staan, waarschijnlijk zonder één echte pistetraining, maar we zien dan wel wat dat geeft.. De zomer is lang genoeg om alle PR's 'aan flarden' te lopen!
De dokter dacht gewoon aan een zware keelontsteking en schreef me antibiotica en pijnstillers voor. Jammer genoeg deden die helemaal niks, en ook na een paar dagen leek de antibiotica helemaal niet aan te slaan.
Opnieuw op zoek naar een dokter dus, deze keer kreeg ik een andere dokter, die dacht aan klierkoorts vermits mijn klieren zo gezwollen waren en ik ook redelijk moe/zwak was. En na een paar dagen wachten op de uitslag van de bloedtest leek dit dus ook te kloppen. Niet echt positief nieuws vermits ik thuis mijn broer en moeder met klierkoorts wel een behoorlijk lange tijd thuis heb weten zitten.. Gelukkig zijn er ook mensen die er nauwelijks last van hebben!
Gelukkig ging na enkele dagen na het 2de doktersbezoek de pijn over en kon ik dus terug degelijk beginnen eten! Ik voelde me nog steeds nogal slap dus bleef nog enkele dagen thuis van school. Maar na een 3-tal dagen eten leek ik terug goed op kracht te komen en kon ik dus terug naar school.
De benen voelden wel steeds zwaar aan, maar echt moe, dat ik nood aan slaap had, was ik niet. Nog enkele dagen later met veel eten, waardoor de kilo's die ik tijdens dat 'dieet' was kwijt gespeeld er terug bij kwamen ging het vermoeide gevoel ook uit de benen. Aan lopen dacht ik nog niet echt, maar doordat ik me de volgende week echt volledig normaal voelde en alles wat ik daarvoor deed perfect kon doen heb ik sinds dit weekend de loopschoenen toch maar weer aangetrokken. Uiteraard doe ik het voorlopig zeer rustig aan vermits ik toch 3 weken niets heb kunnen doen en de klierkoorts, ook al voel ik hem niet, toch wel nog in mijn bloed zal zitten. De eerste loopjes gingen in ieder geval heel vlot, geen vermoeid gevoel, niet extra moe achteraf, enkel positief gevoel. Nu zal het dus 3 weken rustig aan de conditie weer opbouwen worden.
Het begin van het zomerseizoen is hierdoor natuurlijk een vraagteken, maar ergens hoop ik toch op het PK al op de piste te staan, waarschijnlijk zonder één echte pistetraining, maar we zien dan wel wat dat geeft.. De zomer is lang genoeg om alle PR's 'aan flarden' te lopen!
RSS Feed